Tot enkele jaren geleden was ik een gedreven leerkracht wetenschappen in het Spectrumcollege in Lummen en de drijvende kracht achter de milieuprojecten in die school.

De open ruimte die er kwam sinds mijn pensioen is nu gevuld met een hele waaier aan activiteiten waar vroeger geen tijd voor was. Allemaal zaken waarmee ik samen met anderen van onze stad een betere plaats om te leven probeer te maken,: menselijker, eerlijker, gezonder.

De Milieuraad van onze stad heeft onder mijn voorzitterschap enkele knappe initiatieven genomen. Zo hebben we voor november 2018  in samenwerking met Vormingplus, de Vlaamse bouwmeester uitgenodigd.

Als een van de trekkers van het Repair Café, dat we een drietal jaar geleden gestart hebben, heb ik bijzonder veel bewondering voor al wie daaraan meewerkt: de bijzonder knappe herstellers, de ploeg voor het onthaal, de hapjes, de drank en de directie en het personeel van het Technicum waar we te gast zijn.

Als Genkenaar hier aangespoeld heb ik in al die jaren heel veel schitterende Truienaren leren kennen. Maar ik ben ook bijzonder verrast door al die andere mensen die hier van elders zijn aangespoeld: de Syrische familie waar ik als vrijwilliger van Auxilia huiswerkbegeleiding doe, het gezin uit Togo waar ik buddy van ben en dat intussen bijna familie voor ons is geworden, de ploeg van Vriend en Taal en al wie daar Nederlands komt oefenen, de nieuwkomers die ik samen met Gunther in het Huis van de wereld begeleid bij ‘koken voor mannen’.

Als het wat relaxer mag help ik samen met de vrienden van Volkstuinen de rozentuin van het Speelhof onderhouden. Als lid van Velt ben ik trouwens zelf een enthousiaste tuinier in onze eigen stadstuin. Eigenlijk zou moestuinieren voor ieder die het wil in of nabij de stad moeten kunnen: meer volkstuintjes dus.

Me verplaatsen doe ik te voet of met fiets, bus of trein, en als het echt niet anders kan met de auto: drie jaar geleden startten we de eerste - en voorlopig nog enige – autodeelgroep in de stad: een aanrader! Een andere aanrader is de Fietsersbond waar ik mee achter sta: samen opkomen voor betere fietsvoorzieningen.

En dan is er nog ons eigen straatcomité, waar ik ooit mee aan de wieg heb gestaan en dat ik nog altijd mee help trekken. 

Spijtig genoeg zijn er zaken waar soms te weinig tijd voor over blijft: het aanbod aan toneel en film, de uitzonderlijke concerten in de Academiezaal, al die boeken die je eigenlijk zou moeten lezen, het natuurbeheer van Aulenteer. En keramiek, waarvoor ik meer dan dertig jaar geleden, nog voor de geboorte van onze twee kinderen een zelfstandig bedrijfje startte en waardoor ik bij heel wat oudere mensen nog steeds gekend ben als ‘de pottenbakker van de Hamelstraat’.